41هَلَّلَ‌اللّٰهَ شَيْءٌ وَكَمٰا يُحِبُّ اللّٰهُ أَنْ يُهَلَّلَ وَكَمٰا هُوَ أَهْلُهُ وَكَمٰا يَنْبَغِي يكتايى ياد كند و به همانگونه كه دوست دارد و چنانچه لايق آن و شايستۀ ذات لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَعِزِّ جَلاٰلِهِ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ كُلَّمٰا كَبَّرَ اللّٰهَ شَيْءٌ وَكَمٰا با عزّت و جلال او است و تكبير او را هرگاه كه موجودى او را به بزرگى ياد كند و بدانگونه كه يُحِبُّ اللّٰهُ أَنْ يُكَبَّرَ وَكَمٰا هُوَ أَهْلُهُ وَكَمٰا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَعِزِّ دوست دارد به بزرگى ياد شود چنانچه لايق و شايستۀ عزّت و جَلاٰلِهِ، سُبْحٰانَ اللّٰهِ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ وَلاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَكْبَرُ عَلىٰ جلال او است، منزه است خدا و ستايش خاص او است ومعبودى جز او نيست و خداوند بزرگ كُلِ‌ّ نِعْمَةٍ أَنْعَمَ بِهٰا عَلَيَّ وَعَلىٰ كُلّ‌ِ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مِمَّنْ كٰانَ أَوْ براى هر نعمتى كه به من و به هر يك از خلق خود داده از آنانكه يَكُونُ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيٰامَةِ. اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلىٰ مُحَمَّدٍ بوده‌اند يا پس از اين تا روز قيامت بيايند، بار خدايا من از تو مى‌خواهم كه درود بر محمد وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مٰا أَرْجُو وَخَيْرِ مٰا لاٰ أَرْجُو، و آلش بفرستى و از تو درخواست مى‌كنم هر خيرى را كه اميد به آن داشته باشم و يا نداشته‌ام وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مٰا أَحْذَرُ وَمِنْ شَرِّ مٰا لاٰ أَحْذَرُ».

و پناه مى‌برم به تو از شر آنچه از آن بيمناك و بى‌پروايم.»

پس بخواند سورۀ حمد و آيةالكرسى و يُشْهِدُ اللّٰهَ و آيۀ قُلِ اللّٰهُمَّ مٰالِكَ الْمُلْكِ وآيۀ سخره (و آن سه آيه است