39وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ أَحٰاطَ بِهِ عِلْمُكَ. اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ و پناه مى‌برم به تو از هر شرّى كه علمت بدان احاطه نمود، بار خدايا من از تو در تمام عٰافِيَتَكَ فِي أُمُورِي كُلِّهٰا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْيِ الدُّنْيٰا وَعَذٰابِ كارهايم عافيت مى‌خواهم و به تو پناه مى‌برم از رسوائى و خوارى دنيا و عذاب الْآخِرَةِ، وَأَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَعِزَّتِكَ الَّتِي لاٰ تُرٰامُ وَقُدْرَتِكَ آخرت و پناه مى‌برم به ذات بزرگوارت و به عزتت كه فوق آن متصور نيست وبه قدرتت الَّتِي لاٰ يَمْتَنِعُ مِنْهٰا شَيْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْيٰا وَالْآخِرَةِ وَمِنْ شَرِّ كه چيزى از آن سرپيچى نتواند، از شر دنيا و آخرت و از شرّ الْأَوْجٰاعِ كُلِّهٰا وَمِنْ شَرِّ كُلِّ داٰبَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنٰاصِيَتِهٰا، إِنَّ رَبِّي تمامى دردها و از گزند هر جنبنده‌اى كه تو فرمانرواى او هستى همانا پروردگار من عَلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ، وَلاٰحَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ إِلّاٰ بِاللّٰهِ الْعَلِيّ‌ِ الْعَظِيمِ، بر روش حقى است و هيچ جنبش و نيرويى نيست جز به دست خداى والاى بزرگ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيّ‌ِ الَّذِي لاٰ يَمُوتُ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ توكل كنم بر خداى هميشه زنده‌اى كه هرگز نميرد و ستايش مخصوص خدايى است كه فرزندى وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ نگرفته و كسى در ملك هستى شريك او نيست و خوارى ندارد تا نيازمند ياور باشد وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً».

و كاملاً او را بزرگ شمار.»