70كعبه انسان را به خدا نزديك مى‌كند و كعبه محل قرب و انس به آسمان و خداست.
هوس را سوى قربانگاه بردند
در حديث مى‌خوانيم كه مستحب است انسان به ديدار حاجى برود و با او مصافحه كند، زيرا مصافحه با او مصافحه با حجرالاسود و كعبه است. 1 سرّ اين عمل مستحبى آن است كه حاجى با كعبه - كه دست خداست - مصافحه كرده و مصافحه با او مصافحه با خداست. داستان مصافحه با كعبه و خداى كعبه، اشاره به انس و دلدادگى با او دارد. خدا به بنده‌اش نزديك است و بنده‌اش را به جوار خود فرا مى‌خواند:
(وَ إِذٰا سَأَلَكَ عِبٰادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدّٰاعِ إِذٰا دَعٰانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي) 2
چون بندگان من درباره من از تو پرسند من نزديكم و به نداى كسى كه مرا بخواند پاسخ مى‌دهم، پس به نداى من پاسخ دهند.
انس و قرب با او براى انسان آسايش و سرور مى‌آورد، بى‌قرارى، نشاط، اميد و معرفت در پى انس و قرب با حق پديد مى‌آيد. انس، آرامشى از انسان مى‌ستاند و آرامش واقعى به‌جاى آن مى‌نشاند.