٢٨بايد راه خير و شر را فرا روى خود داشته باشند و با نيروى ايمان و آيندهنگرى، راه خير و سعادت را برگزينند. در اين ميان، بايد دانست دورى گزيدن از گناه چندان آسان نيست. با اين حال، عوامل متعددى مىتواند انسان را در اين راه يارى دهند. يكى از اين عوامل، آراسته شدن به زيور تقواست.
گرايش به پرهيزكارى، زمينهساز ترك گناه است. قدرت و تسلط داشتن بر نفس، بالندگى و سرافرازى را به همراه مىآورد و لذيذترين لذتهاى روحانى را به انسان مىچشاند. اگر انسان لذتِ ترك لذت را بچشد، ديگر لذت نفس را لذت نمىخواند. پس اگر خواهان سعادت و خوشبختى هستيد و به وزيدن نسيم خوشِ نيكبختى مشتاقيد و مىخواهيد پاك زندگى كنيد و پاكيزه بمانيد، بايد پروا پيشه كنيد و به گناه نزديك مشويد. مولاى متقيان، على عليه السلام در اين باره مىفرمايد:
اَسْعَدُ النّٰاسِ مَن تَرَكَ لَذَّةً فانِيَةً لِلَذَّةٍ بٰاقِيَةٍ. ١
خوشبختترين مردم كسى است كه لذتهاى زودگذر را براى لذتهاى ديرپا ترك كند.
اندكى انديشه درباره اثرات دو نوع لذت، انسان را به گزينش لذت ديرپا و رها كردن لذتهاى زودگذر فرا مىخواند، چنانكه بنا بر نقل اهل سنت على عليه السلام مىفرمايد:
شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٌ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقىٰ تَبْعَتُهُ و عَمَلٌ تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَ يَبْقىٰ اجْرُهُ. ٢