291 - اگر مجتهد اعلم در مسأله‌اى فتوا نداشته باشد، مقلِّد مى‌تواند به مجتهد ديگرى كه در آن مسأله فتوا دارد رجوع كند و بنابر احتياط واجب بايد مجتهدى كه به فتوايش رجوع مى‌شود از ديگران اعلم باشد.
2 - اگر فتواى مجتهد در مسأله‌اى عوض شود، مقلّد بايد به فتواى جديد عمل كند و عمل كردن به فتواى گذشته جايز نيست.
6 - بقاء بر تقليد
1 - بقاى بر تقليد ميت اشكال ندارد، يعنى كسى كه در زمان حيات مجتهدى به فتاوايش يا بعضى از آنها عمل كرده باشد، مى‌تواند بر تقليد او باقى بماند، حتى در مسائلى كه در زمان حيات آن مجتهد به آنها عمل نكرده نيز مى‌تواند از وى تقليد كند؛ مثلاً در زمان حيات او به حج نرفته و اكنون پس از مرگ او به حج مى‌رود، مى‌تواند مناسك حج را مطابق فتواى او عمل كند.
2 - بقاى بر تقليد ميت بايد با اجازۀ مجتهد زنده باشد؛ يعنى چنانچه به فتواى مجتهد زنده بقاى بر تقليد ميت جايز باشد مى‌تواند همچنان از او تقليد كند.
3 - كسى كه بر تقليد ميت باقى مانده است، در مسائلى كه ميت فتوا نداده و همچنين در مسائل جديد بايد از مجتهد زنده تقليد كند.
7 - عدول از مجتهدى به مجتهد ديگر
* عدول از غير اعلم به اعلم بنابر احتياط، واجب است.
* عدول از مساوى به مساوى هستند، جايز نيست، در صورتى كه به فتواى آن مجتهد عمل كرده باشد.
* عدول از اعلم به غير اعلم، جايز نيست.