98
5.مدّت اقامت كاروان در خرابۀ شام
در مورد مدت اقامت اهل بيت عليهم السلام و كاروان اسرا در خرابۀ شام،اختلاف است؛به‌طورى‌كه نمى‌توان براى آن،زمان معينى مشخص كرد.اگر طبق گفتۀ مورخان،ورود اسرا را به شام،اول ماه صفر بدانيم و شهادت حضرت رقيّه را در پنجم صفر،نتيجه مى‌گيريم كه حضرت رقيّه عليها السلام خود،چهار روز در آن خرابه به سر برده است.
اما در مورد مدت اقامت كاروان اسرا در خرابۀ شام،برخى ده روز،بعضى چهل روز و عده‌اى هم تا شش ماه را تخمين زده‌اند.با توجه به مطالعات و بررسى كتاب‌هاى زياد،به نظر حقير،توقف كاروان اسرا در خرابۀ شام،حدود يك هفته طول كشيد.
6.شهادت
پس از وقايع جان‌سوز بسيار در كربلا و رنج‌هاى فراوانى كه در مسير اسارت و خرابۀ شام بر اسيران تحميل شده بود،حضرت رقيه عليها السلام پس از آن گفت‌وگوى جگر سوز با سر بريدۀ پدرش،لب‌هاى خود را بر لبان خشكيدۀ پدر گذاشت؛آن‌قدر گريست تا از هوش رفت اهل بيت عليهم السلام ديدند ديگر صدايى از نازدانۀ امام حسين عليه السلام نمى‌آيد.گمان كردند كه حضرت رقيه عليها السلام به خواب رفته است.حضرت زينب عليها السلام جلو آمد و او را بلند كرد،اما ناگاه متوجه شد كه دُردانۀ برادرش حركت نمى‌كند.در اين هنگام متوجه شدند كه روح بزرگش كه در كالبدى كوچك بود،به سوى روح پدر كه با آغوش باز منتظر او بود،پرواز كرده است.
مرحوم شيخ عباس قمى درباره لحظۀ شهادت حضرت رقيه عليها السلام چنين مى‌نويسد:
«حضرت رقيه پس از درد دل با سر بريدۀ پدر،رنجور شد و از غم و اندوه فراوان،پس