58بى‌نظير بود آن را باغ«ارم»گفتند،آن‌گاه«شدّاد بن عاد»در آنجا عمارت‌هاى فراوانى ساخت و چنان كه گويند،طرح بهشت و دوزخى در آن محل ريخت كه خداوند در قرآن كريم از آن ياد كرده،مى‌فرمايد: «إِرَمَ ذٰاتِ الْعِمٰادِ اَلَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهٰا فِي الْبِلاٰدِ» ؛ «آن شهر ارم با عظمت،همان شهرى است كه مانندش در شهرها آفريده نشده بود.»(فجر:7 و 8)
دمشق،پايتخت سوريه است و بزرگ‌ترين شهر آن به شمار مى‌رود.جمعيت استان دمشق به همراه حومه و روستاهاى اطراف،حدود 6 ميليون نفر است.
زيارتگاه‌ها و اماكن تاريخى مهم و بسيارى در اين استان قرار دارد.گويند كه حضرت ابراهيم عليه السلام،پنجاه سال پس از بناى دمشق،در آن سرزمين متولد شد.
دروازه‌هاى تاريخى دمشق
در زمان‌هاى بسيار دور،شهرهايى كه موقعيت خاص نظامى و جغرافيايى داشتند، به وسيلۀ ديوارهايى كه گرداگرد آن كشيده مى‌شد،حفاظت مى‌شدند و در بعضى موارد،براى استحكام بيشتر،خندقى نيز در خارج ديوارها كنده مى‌شد.به لحاظ موقعيت خاص،گرداگرد دمشق نيز دو حصار كشيده شده بود كه بين دو ديوار، خندقى كنده بودند.در اين شرايط براى ورود و خروج مردم،دروازه‌هايى قرار داده بودند و هر كدام نامى داشته است كه در زير به آنها اشاره مى‌شود:
1.باب توما:باب توما را به يكى از سرداران رومى به نام«توما»نسبت مى‌دهند.اين اثر،پس از چند هزار سال،همچنان در وسط ميدان باب توما در خيابانى به همين نام قرار دارد.محلۀ باب توما،سكونت‌گاه مسيحيان بوده است.
2.باب شرقى (دروازۀ ساعات):اين باب،از ابواب اصلى بازمانده از دوران رومى‌هاست كه در نزديكى باب توما قرار دارد و چون در قسمت شرقى قرار دارد،به اين نام مرسوم است.اين منطقه نيز همانند باب توما،مسيحى‌نشين بوده و چند كليسا نيز در آن قرار دارد.