268شيعه نشين بغداد بودند اجازه برگزارى مراسم عاشورا را داد و شيعيان با سياه پوش كردن خانه و مغازه‌ها به عزادارى پرداختند. در ماه‌هاى رجب و شعبان و رمضان نيز >فخر الملك< هداياى زيادى را به حرم‌هاى مطهركاظمين وكربلا و نجف فرستاد و به بيچارگان لباس و جامه و غذا و پول داد.
در سال 443ه ق در روز اول صفرآتش فتنه دوباره بين شيعيان و سنيان شعله‌ورگرديد و در روز چهارشنبه 23 صفر تعداد بيشمارى از سنيان گرد آمده و به حرم مطهركاظمين يورش بردند و تمامى زينت آلات آن را به غارت بردند و قبور برخى از افراد نظير عوفى، ناشى و جذوعى را نبش نموده و جنازه‌هاى آنان را بيرون آورده وآتش زدند و برخى نيز جنازه‌هاى مدفون درآن حرم را بيرون كشيده و به گورستانهاى ديگر شهر منتقل كردند و سپس پنجره چوبى حرم وگنبد را به آتش كشيدند وگروهى نيز قبر يكى از أئمه را كندند و تصميم داشتند كه يكى از امامان معصوم را از قبر بيرون آورند و او را به قبرستان سنيان برده و دركنار قبر احمد بن حنبل دفن كنند كه در اين هنگام نقيب علويان وگروهى از شيعيان بپا خاستند وآنان را از اين كار منع كردند. اهالى كاظمين(كرخ) چون چنين ديدند دچار اندوه و حزن فراوان شدند و تمامى خانه‌ها و بازارها را سياه پوش كردند. در اين اغتشاشات مرقد مطهر دچارآتش سوزى شد و در سال450ه ق >بساسيرى< دوباره اقدام به بازسازى مرقد مطهر نمود.
در سال 448ه ق دوباره اذان سنيان در حرم مطهركاظمين و مساجد >عتيقه< و >براثا< متداول گرديد و جمله >حى على خير العمل< حذف شده و بجاى آن >الصلاه خير من النوم< رايج شد. همچنين سنيان بغداد هرجا كه كتيبه‌اى با مضمون >محمد و على خير البشر< يافتند، آن را كندند.
در سال490ه ق >مجد الملك قمى< اقدام به افزودن بخش‌هايى به مرقد مطهر نمود.