135سپس علامه امينى ادامه مى‌دهد:
بزرگان شيعه و ازجمله شهيد اول او را گرامى داشتند و شهيد اول در كتاب >مزارات< زيارتى مخصوص به او را ذكر مى‌كند كه نشان دهنده محبت مختار نسبت به امام زين العابدين(ع)است و اينكه وى جان خود را بر سر راه رضايت ائمه اطهار و يارى اين خاندان پاك داده است.
ظاهراً قبر مختار در دوره‌هاى پيشين از مزارهاى مشهور شيعه در كوفه بوده و بر بالاى آن گنبدى قرار داشته و ابن بطوطه، درسفرنامه معروف خود، در اين باره چنين مى‌گويد:
>در طرف مغرب قبرستان كوفه جائى را ديدم كه درآن چيزى به رنگ سياه تند در ميان زمينه سفيدى جلب نظر مى‌كرد گفتند قبر ابن ملجم شقى است كه مردم كوفه همه ساله هيزم فراوان بدانجا مى‌برند و هفت روز آتش بر گور او مى‌افروزند. در نزديكى قبر ابن ملجم گنبدى است كه مى‌گويند مدفن مختار بن ابى عبيده است< شيخ حرز الدين در كتاب المراقد مى‌گويد: >قبر مختار در زاويه محل اتصال قصر دارالاماره و مسجد كوفه واقع شده است و قبر او به مرور زمان مخروبه و از ديده‌ها مخفى شده بود تا اينكه عاقبت عالم ربانى بزرگوار سيد محمد مهدى بحر العلوم در هنگام تتبع آثار باقيمانده مسجد كوفه در اطراف، به سنگ قبرى برخورد كرد كه نام و نسب مختار برآن نقش بسته بود. در اوايل روزگار ما مدخل قبر مختار از حجره‌اى بود كه در زاويه جنوب شرقى مسجد كوفه واقع شده بود، اما در اين اواخر تاجرى به نام حاج محسن بن عبود شلاش خفاجى نجفى با كمك تنى چند