120پيدا كرد ويكى از مراكز مهم علمى و سياسى جهان اسلام گرديد و جمعيت آن را كه بيشتر ايرانيان تشكيل مىدادند بالغ بر يك ميليون نفر شد.
در دوران اموىها على رغم انتقال پايتخت به شهر دمشق، اين رونق ادامه داشت اما با به قدرت رسيدن عباسىها پايتخت در سال 132ه ق به شهر هاشميه و سپس به بغداد منتقل شد و روز به روز از اهميت كوفه كاسته شد و بنا به گفته جهانگرد معروف ابن جبير كه در سال580ه ق از آن ديدن كرده است، شهر روبه ويرانى رفته است.
ابن بطوطه در سفرنامه خود اين شهر را چنين توصيف مىكند: 1 >كوفه يكى از مهمترين شهرهاى عراق مىباشد و امتياز آن بر ديگر شهرها اين است كه مسكن صحابه و تابعين و جايگاه علما و صلحا و مركز خلافت اميرالمومنين على(ع)بوده است ليكن در حال حاضر بسبب حملههاى متمادى وضع آن شهر رو به ويرانى كشيده است. مايه تباهى شهر كوفه اعراب خفاجه هستند كه در اطراف آن سكونت دارند. اين اعراب كارشان راهزنى است. كوفه بارو ندارد و بناى آن از آجر و داراى بازارهاى نيك مىباشد. غالب متاعى كه در بازار كوفه معامله مى شود خرما و ماهى است. جامع اعظم كوفه، مسجد بزرگى است با هفت شبستان كه بر روى ستونهاى