37

روايات

1- امام على(ع) مى‌فرمايد:

اعْقِلُوا الْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ لا عَقْلَ رِوَايَةٍ فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ. ¹

وقتى خبرى را مى‌شنويد آن را براى عمل حفظ كرده و بر روى آن تعقل كنيد نه براى نقل به ديگران، به‌درستى كه راويان علم بسيارند و عمل كنندگان به آن كم.

2- امام على(ع) مى‌فرمايد:

انَّما زُهدُ الناسِ فِي طَلَبِ الْعِلْمِ‌ِ كَثْرَِةُ ما يَرَوْنَ مِنْ قِلَّةِ مَنْ عَمِلَ بِما عَلِمَ ²

اين‌كه مردم علاقه‌اى به طلب علم (معارف دينى) ندارند به خاطر اين است كه بسيار مى‌بينند، عالمان كمتر به علمشان عمل مى‌كنند.

3- امام صادق(ع) مى‌فرمايد:

إِنَّ الْحَسْرَةَ وَ النَّدَامَةَ وَ الْوَيْلَ كُلَّهُ لِمَنْ لَمْ يَنْتَفِعْ بِمَا أَبْصَرَهُ وَ لَمْ يَدْرِ مَا الأَمْرُ الَّذِي هُوَ عَلَيْهِ مُقِيمٌ أَ نَفْعٌ لَهُ أَمْ ضَرٌّ. ³

حسرت و ندامت و ويل بر كسى است كه از آنچه مى‌داند نفع نبرد (و عمل نكند) و كسى كه نداند، آنچه را دارد، به نفع اوست يا به ضرر او؟

4- امام صادق(ع) فرمود:

إِنَّ الْعَالِمَ إِذَا لَمْ يَعْمَلْ بِعِلْمِهِ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ كَمَا