33مبلّغ دين قبل از اين‌كه مبلّغ و رسانندۀ پيام باشد، بايد مدافع خوبى از حريم اهل بيت(عليهم السلام) باشد زيرا او مى‌خواهد مظلوميت امامان معصوم را به مردم برساند وحقانيت ايشان را ثابت كند.

او در واقع يكى از شاگردان اين مكتب است؛ پس بايد از اهل‌بيت(عليهم السلام) طلب يارى كند و از ايشان بخواهد تا در دعاهاى خود او را ياد كنند و براى موفقيت او در مسير ارشاد و هدايت ديگران دعا نمايند، مخصوصاً از حضرت حجة بن الحسن العسكرى(ع) كه او واسطۀ فيض از جانب خداست.

آنها امانت داران امينى هستند كه اگر كسى قبل از تبليغ و يا قبل از شروع بحث، خود را و فكر و نفس خود را به آنها بسپارد و از آنها بخواهد تا در هر زمان از منبر و سخن گفتن آنچه را خير او و مردم است به ذهن و فكر او حواله كنند تا بر زبانش جارى شود قطعاً امامان معصوم(عليهم السلام) اين حاجت اخروى و دينى او را برآورده خواهند كرد.

آنان براى هدايت انسان‌ها آمده‌اند و وظيفۀ خود را هدايت به صراط مستقيم مى‌دانند و اگر كسى از آنها طلب هدايت كند قطعاً زودتر از هر حاجت ديگر به او لبيك خواهند گفت؛ لذا توسل به اهل‌بيت(عليهم السلام) هميشه بايد مد نظر مبلّغ دين باشد.

توسل به اهل بيت(عليهم السلام) عامل مؤثرى در موفقيت مبلّغ است.