30دنياى بيشتر قرار ندهد.

البته امكان دارد كه خداوند رزق او را در همين مسير يعنى بيان معارف دينى قرار داده باشد ولى باز اعتماد به رازقيت او و توكل بر خالق هستى بيش از پيش براى او لازم است تا از هر گونه چشم داشتى به مال مردم و يانظر به دست ديگران و گاهى كوچك شدن و اظهار ذلت در برابر ديگران براى رسيدن به مقدارى از مال دنيا پرهيز داشته باشد. مبلّغ دين با خدا معامله مى‌كند و اجير اوست و نبايد اجر عظيم خود را با ثمن بخس دنيايى عوض كند.

مبلّغ بايد وظيفه‌اش را انجام دهد، رزق او و فرزندانش برعهدۀ خداوند است و خداوند با حفظ عزّت وى، رزق او را از جايى كه گمان نمى‌برد تأمين خواهد كرد، اما مع‌الأسف مشاهده مى‌شود عزيزانى از روحانيون، خود را تحقير كرده و براى مقدار كمى از مال دنيا، عزت به‌دست آمده از سلف صالح را فدا مى‌كنند. بايد اين جمله را باور داشت كه:

(وَ مَنْ يَتَّقِ اللّٰهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً * وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاٰ يَحْتَسِبُ) ¹

و هر كس از خدا پروا كند، ]خدا [براى او راه بيرون‌شدنى قرار مى‌دهد. و از جايى كه حسابش را نمى‌كند، به او روزى مى‌رساند،