74و بر ابراهيم و اسحاق بركت و خير بسيار عطا كرديم و از نسل آن دو (برخى) نيكوكار و (برخى) آشكارا به خود ستمكار بودند.
نكتهها:
كلمات « فداء » و « فديه » به معناى پيش مرگ شدن و بلا گردان شدن و باز خريد است.
خداوند وعده داد كه نام نيك ابراهيم در تاريخ بماند « وَ تَرَكْنٰا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ». تمام مناسك حج، از طواف كعبه تا نمازى كه پشت مقام ابراهيم خوانده مىشود و پيدا شدن انبيايى از نسل او همه و همه نمونههايى از ياد خير او در تاريخ است.
پيامها:
1- در فرهنگ دينى، ذبح حيوان براى دفع خطر مؤثّر است. «وَ فَدَيْنٰاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ »
2- قربانى كردن، از سنّتهاى ابراهيمى است. «بِذِبْحٍ عَظِيمٍ »
3- يك جرقهى خالص، به يك جريان بزرگ تاريخى تبديل مىشود. «بِذِبْحٍ عَظِيمٍ » همه ساله صدها هزار گوسفند و گاو و شتر در قربانگاه اسماعيل به ياد او ذبح و قربانى مىشود.
4- بقاى نام نيك، از الطاف الهى به مردان خداست. «وَ تَرَكْنٰا...»
5 - معامله با خدا سود ابدى دارد. «وَ تَرَكْنٰا عَلَيْهِ فِي