6811- براى رشد و شخصيّت دادن به فرزندان خود با آنان مشورت كنيد و از آنان نظر بخواهيد. «فَانْظُرْ مٰا ذٰا تَرىٰ »
12- نظرخواهى از مردم، براى دريافت ميزان آمادگى آنان، حتّى در كارهاى روشن و مسلّم مفيد است.
(ابراهيم در مأموريّت خود شك نداشت امّا باز هم مسئله را با اسماعيل طرح كرد) «فانظر ماذا ترىٰ»
13- سرلوحه‌ى زندگى انسان، دوران فداكارى اوست.
(اسماعيل مرحله‌ى كودكى، نوجوانى، جوانى و بزرگسالى را طى كرد امّا شكوفايى او در نوجوانى بود كه به پدر گفت: «يا ابت افعل ما تؤمر» و شايد به همين دليل به جاى « بشّرناه بطفل » فرمود: «بشّرناه بغلام» يعنى از زمان ايثار او نام برده است.)
14- مؤمن، تسليم خداست و در برابر دستورات او بهانه نمى‌گيرد. «يا ابت افعل ما تؤمر» در حالى كه اسماعيل مى‌توانست به پدر بگويد:
الف) اين خواب است نه بيدارى.
ب) كشتن فرزند حرام است.
ج) امر، دلالت بر فوريّت نمى‌كند، صبر كن.
د) امر ارشادى است نه مولوى، توصيه نه وجوب.
15- كوچك‌ترها، بزرگ‌ترها را به انجام كارهاى الهى تشويق و دلگرم نمايند. «يا ابت افعل ما تؤمر»
16- براى انجام كارها، انگيزه‌ها را بالا ببريم. (اسماعيل نمى‌گويد: « اذبحنى، اقتلنى » تا براى پدر سخت باشد،