563- انجام فرمان خدا و قصد قربت داشتن در حج، با بهره‌گيرى‌هاى گوناگون جنبى منافاتى ندارد.
«لِيَشْهَدُوا مَنٰافِعَ لَهُمْ »
4- دستورات الهى به سود مردم است. «مَنٰافِعَ لَهُمْ »
5 - در حج، هم منافع دنيوى است و هم اخروى.
(« مَنٰافِعَ » مطلق آمده است. امام‌صادق عليه السلام فرمود:
مراد از « منافع » در آيه، منافع دنيا وآخرت است) 16- فلسفه‌ى عبادات، ياد خداست. «وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ » (درباره‌ى فلسفه‌ى نماز نيز مى‌خوانيم: «أَقِمِ الصَّلاٰةَ لِذِكْرِي » يعنى براى ياد خدا، نماز به پادار)
7- عنصر زمان، در نيايش و دعا مؤثّر است. «فِي أَيّٰامٍ مَعْلُومٰاتٍ » (عبادات‌اسلامى زمان‌بندى خاصى دارد)
8 - چهار پايان و تسليم بودن آنها در برابر انسان و قربانى آنهاوسودهاى ديگرى كه دارند، از نعمت‌هاى الهى است كه به بشر داده شده است. «رَزَقَهُمْ »
9- استفاده از گوشت قربانى براى خود زائران جايز است. «فَكُلُوا» (بر خلاف عادت‌هاى زمان جاهليّت كه مصرفش را براى حاجى حرام مى‌دانستند)
10- حضور در حج و رسيدن به منافع آن، بايد با فقرزدايى همراه باشد. «وَ أَطْعِمُوا الْبٰائِسَ »
11- اجتماع اغنيا در حج نبايد آنان را از فقرا غافل كند.
«أَطْعِمُوا الْبٰائِسَ الْفَقِيرَ»