34گفته مى‌شود كه از هرگونه پندار شرك دور باشد.
كلمه‌ى « مَنسَك » يا مصدر، يا اسم زمان ويا اسم مكان است.لذا معنا چنين است: ما براى هر امّتى برنامه عبادت يا زمانى را براى قربانى يا مكانى را براى آن قرار داديم.
پيام‌ها:
1- برنامه قربانى، در تمام اديان آسمانى بوده است.
«لِكُلِّ أُمَّةٍ ...»
2- هنگام قربانى، نام خدا را بايد به زبان آورد.
«لِيَذْكُرُوا»
3- شيوه‌ى بندگى خداوند، تنها بايد از طريق وحى باشد. «جَعَلْنٰا مَنْسَكاً»
4- خداى ما پروردگار يكتاست. «فَإِلٰهُكُمْ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ» ، همان خدايى كه هم دين مارا تأمين مى‌كند، «جَعَلْنٰا مَنْسَكاً» و هم دنياى مارا «رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعٰامِ ».
5 - نام خداوند به قدرى ارزش دارد كه اگر هنگام ذبح حيوان بر زبان جارى شود، گوشت آن حيوان حلال، وگرنه حرام خواهد بود. «لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ »
6- غذاى انسان‌هاى خداپرست نيز بايد رنگ الهى داشته باشد. «لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ »
7- جز براى خدا تسليم نشويد. «فَلَهُ أَسْلِمُوا»
8 - همين كه در تمام اديان نام خدا بردن مطرح است، پس آفريدگار همه يكى است. زيرا اگر خداى ديگرى بود اين مراسم به صورت‌هاى ديگرى نيز مطرح مى‌شد. «فَإِلٰهُكُمْ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ» (حرف «فاء» براى