311. آنان به پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند كه ميان ما وشما مشركان حائلند و ما نمى‌توانيم در غير ماه‌هاى حرام حضور شما برسيم. معنى اين جمله اين است كه ما بر جان و مال خود از مشركان مى‌ترسيم و از منطقۀ خود نمى‌توانستند بيرون بيايند تا چه رسد به اينكه با مشركان بجنگند و غنايمى را به دست بياورند!!
2. هيچ مسلمانى نمى‌تواند بدون دستور پيامبر يا نمايندۀ او به جهاد و جنگ بپردازد و اين يكى از قوانين مسلم جهاد اسلامى است. اگر مقصود اين باشد كه آنان خمس غنايم جنگى را بپردازند، لازمۀ آن اين است كه بدون اذن پيامبر خودسرانه جهاد كرده، آنگاه خمس آن را بپردازند كه يقيناً منظور روايت، اين چنين نيست.
3. در جهاد اسلامى، كليه غنايم به پيامبر صلى الله عليه و آله تحويل مى‌گرديد و اوست كه خمس آن را جدا مى‌كرد و به تقسيم بقيه مى‌پرداخت، در حالى كه در اين حديث، خودِ افراد را مسئول پرداخت خمس مى‌شمارد و مى‌فرمايد:
«وتعطوا الخمس من المغنم» . «از غنيمت، خمس آن را بپردازيد» و اين جز بر درآمدهاى كار و كسب، بر چيزى منطبق نيست.
2.احتمال دوم، نيز مثل احتمال نخست، مردود است، زيرا غارتگرى در اسلام، مطلقاً ممنوع است. محدّثان در كتاب «فتن» در باب نهى ازنهب (غارتگرى) از