59
دعاى امام صادق(ع) به زوّار امام حسين(ع)
معاويۀ بن وهب گويد : من بر امام صادق(ع) وارد شدم در حالى‌كه در محل نماز در حال عبادت بود ، نشستم تا نماز و دعايش تمام شود شنيدم كه در مناجات مى‌فرمود:
اى خدايى كه ما را به كرامت اختصاص دادى و شفاعت را به ما وعده دادى و ما را مخصوص براى جانشين پيامبر گردانيدى ... و دل‌هاى مردم را به‌سوى ما سوق دادى،
اغْفِرْ لِى وَ لإِخْوَانِى وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِىَ‌الْحُسَيْنِ الَّذِينَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِى بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَكَ فِى صِلَتِنَا وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَى نَبِيِّك...
مرا و برادرانم و زوّار قبر پدرم حسين(ع) را بيامرز. كسانى كه مالشان را انفاق كردند و بدن‌هايشان را به سختى انداختند. زيرا به نيكى بر ما رغبت دارند و با ابراز علاقه به ما اميد ثواب