47
كمال هم نشين در من اثر كرد
وگرنه من همان خاكم كه هستم
چهار - هم‌سنخى دوستان
اميرمؤمنان على(ع) در نامه‌اى به حارث همْدانى توصيه مى‌كند: «از هم‌نشينى آنكه رأياش سست و كارش ناپسند است بپرهيز، كه هر كس را از دوستان او شناسند». 1
در حقيقت، زمانى ميان دو شخص رابطه دوستى برقرار مى‌شود كه با هم سنخيت و شباهتى داشته باشند. مولوى با اشاره به اين نكته مهم چنين مى‌سرايد:
آن حكيمى گفت ديدم در تكى
دوستان هر فرد، بهترين محك براى شناخت شخصيت او هستند. براى مثال، اگر كسى با انسان‌هاى دروغگو، چاپلوس، فريبكار و خيانتپيشه دوستى دارد، اين نشانه خوبى است براى بازشناسى شخصيت او.
انسان‌هاى خوب و طاهر، هيچگاه با افراد ناباب طرح معاشرت و دوستى نمى‌ريزند، و در صورت پى‌بردن به اوصاف ناپسند در دوستان