61شد.
دوران عثمانى (1516 م - 1918 م)
در سال 1516 سلطان سليم عثمانى توانست در جنگ «مرج دابق» مماليك را شكست داده سوريه را به تصرف درآورد و سيطره عثمانى‌ها بر سوريه به مدت چهارصد سال به درازا كشيد و در طى آن سوريه يكى از ولايات حكومت عثمانى بود كه والى آن از طرف استانه يا دربار عثمانى انتخاب مى‌گرديد و اين وضعيت تا بروز جنگ جهانى اول ادامه داشت در دوران جنگ اول والى سوريه احمد جمال پاشا بود كه به علت ستمكارى فراوانش به «سفاح» يا خونخوار معروف شده بود و در ماه مى 1916 م.
تعدادى از آزاديخواهان سورى را دستگير و محاكمه و اعدام نمود.
حكومت پادشاهى سوريه (1918 م - 1920 م)
پس از شكست عثمانى‌ها در جنگ جهانى اول، سرزمين‌هاى تحت تصرف آن بين فرانسه و انگليس تقسيم شد، و شراره‌هاى انقلاب بزرگ عرب در مكه مكرمه به رهبرى شريف مكه امير فيصل شعله‌ور و امير فيصل موفق شد با كمك ارتش انگليس به باقيمانده ارتش عثمانى در سوريه حمله كرده و در دهم ژانويه 1918 نيروهاى امير فيصل وارد شهر دمشق شده و سوريه را به تصرف درآورد. در روز هفتم مارس 1920 كنگره سوريه در دمشق تشكيل شده و امير فيصل را به عنوان اولين پادشاه سوريه انتخاب كرد و اميرفيصل مذكور كه خود را از اعقاب امام حسين عليه السلام معرفى مى‌كرد به عنوان «ملك فيصل اول» پادشاه سوريه تاجگذارى كرد و رضا الركابى را به عنوان نخست وزير انتخاب كرد و بدين‌گونه اولين كابينه سوريه به وجود آمد.
در همين دوران پيمان «سايكس پيكو» منعقد شد و براساس آن مقرر گرديد سرزمين شام به دو بخش تحت نفوذ انگليس و تحت نفوذ فرانسه تقسيم شود كه در اين ميان فلسطين و اردن و عراق به تصرف انگليسى‌ها و لبنان و ساحل سوريه به تصرف فرانسوى‌ها در آمد و در همين دوران بود كه دولت انگليس تصميم گرفت تا وعده بالفور