58به امپراتورى بيزانس كردند و در دوران آنان شعر و ادب و معمارى رونق بسيارى يافت. نفوذ حمدانى‌ها در دوران سعيدالدوله در سال 381 ه . ق / 991 رو به افول نهاد و دولت آنان زير سيطره حكومت فاطمى مصر قرار گرفت و در سال 393 قمرى/ 1003 حكومت آنان مضمحل گرديد.
دوران فاطمى‌ها (969 م - 1171 م)
پس از ضعف تدريجى حكومت حمدانى‌ها، به تدريج فاطمى‌ها بر سوريه سيطره يافتند. فاطمى‌ها آثار عمرانى چندانى در سوريه برجاى ننهادند و اين امر به علت مدت كوتاه زمامدارى آنان در سوريه و وضعيت نابسامان سياسى در سرزمين شام آن روزگار بود. آثار باستانى برجاى مانده از آن دوره در شهرهاى بصرى، صلخد و سلميه قرار دارد.
در سال 969 م. «جوهر صقلى» يكى از فرماندهان معروف خلافت فاطمى شهر دمشق را پس از مقاومتى شديد فتح نمود و به تدريج ساير مناطق سوريه تحت نفوذ آنان قرار گرفت به طورى كه در سال 971 م. بسيارى از مناطق سوريه تحت سيطره آنان بوده و
خطبه به نام خليفه المعزلدين اللّٰه فاطمى در مساجد دمشق و حلب و حمص خوانده شد و پس از سال 1043 م. به تدريج قدرت فاطمى‌ها در سوريه رو به افول نهاد و اين وضعيت تا هنگام ظهور صلاح‌الدين ايوبى ادامه داشت و عاقبت وى توانست در سال 1171 م.
خليفه العاضد، آخرين خليفه فاطمى را از كار بركنار كرده و خلافت فاطمى را از بين ببرد. 1
دوران ايوبى‌ها (1171 م - 1259 م)
مؤسس اين سلسله صلاح‌الدين ايوبى بود كه توانست در سال 1171 م. آخرين خليفه فاطمى را از كار بركنار نموده و سلسله پادشاهان ايوبى را پايه‌ريزى نمايد. پس از