53امپراتورى خود را امپراتورى روم نهاد در حالى كه «اركاديوس» بخش شرقى آن را انتخاب كرده و قسطنطنيه را به عنوان پايتخت خود انتخاب نمود كه اين امپراتورى بعدها به نام امپراتورى روم شرقى يا بيزانس شناخته شد و زبان رسمى آن زبان لاتين بود در حالى كه زبان يونانى نيز در آن متداول و رايج بود. حوزه نفوذ اين امپراتورى شامل آسياى صغير، شبه جزيره بالكان، مصر و سوريه بود، و اين وضعيت تا سال 14 قمرى مصادف با 635 م. كه نيروهاى اسلامى اين سرزمين را تصرف كردند، ادامه يافت.
دوران غسانى‌ها
غسانى‌ها دولت محلى عربى بودند كه دست‌نشانده امپراتورى بيزانس به شمار مى‌رفتند. غسانى‌ها درحقيقت يكى از قبايل عربى بودند كه اصل آنان به قبيله أزد مى‌رسيد و توانست با امپراتورى بيزانس متحد شود. علت تسميه آنان به غسان اين است كه آنان قبلاً در سرزمين تهامه در جنوب عربستان سعودى در كنار چشمه‌اى به نام «غسان» زندگى مى‌كردند و اين نام بر قبيله آنان نيز اطلاق مى‌گرديد. بعدها اين قبيله به جنوب شام مهاجرت كرده و با پيروزى بر قبايل محلى به تدريج قدرت يافته و شهر بصرى را به عنوان پايتخت خود برگزيده و به آيين مسيحيت و مذهب ارتودكس شرقى كه در آن دوران به يعقوبيه معروف بود درآمد. امپراتورى بيزانس دريافتند كه با استفاده از قدرت غسانى‌ها مى‌توان از نفوذ امپراتورى ايران كه بخش‌هاى شرقى آن را تهديد مى‌كرد جلوگيرى كرد، از اين‌رو حمايت زيادى از اين دولت كردند. دولت غسانى‌ها در جنگ بين امپراتورى بيزانس و امپراتورى ايران شركت نموده و عليه امپراتورى ايران و دست‌نشاندگان عرب آنها يعنى حكومت منذريان جنگيدند.
غسانى‌ها در حدود ششصد سال يعنى از قرن اول ميلادى تا ظهور اسلام بر سرزمين شام حكومت كردند و اولين پادشاه اين سلسله «جفنه بن عمرو» نام داشت و محدوده حكومت آنان شامل بخش‌هاى وسيعى از شمال نظير تدمر و رصافه در وسط سرزمين شام تا سواحل درياى مديترانه مى‌شد. از مهم‌ترين پادشاهان غسانى مى‌توان از «حارث