26او را وادار به گناه مى‌كند». 1
و خداوند مى‌فرمايد: «همانا درخت زقّوم طعام گناه‌پيشگان است... و [مى‌گويند] بچش كه بى‌شك تو همان عزّتمند بزرگوارى». 2
در اين آيات دوزخيان، مبتلا به عذاب شديد و گدازنده، ابتدا با وصف الْأَثِيمِ (به معناى غوطه‌ور در گناه) و سپس با وصف اَلْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ياد شده‌اند. ارتباط اين اوصاف، بيانگر اين است كه روحيۀ اقتدار و اشرافى‌گرى، زمينه‌ساز غوطه‌ورى انسان در گناه است. 3
6. پيروى از نفس اماره
تكاپوى نفس اماره در درون انسان، از عوامل پيدايى گناه است. خداوند براى آزمودن آدمى او را به گونه‌اى آفريد كه به بدى‌ها گرايش داشته باشد.
هنگامى كه بى‌گناهى يوسف(ع) آشكار شد. او براى سپاس‌گزارى از خداوند، چنين گفت:
و من خود را تبرئه نمى‌كنم، زيرا نفس سركش بسيار به بدى وامى‌دارد، مگر اينكه پروردگارم رحمت آورد. به يقين پروردگار من