82توانايى و اضطرار، نمازگزاران به لباس خود به طور ناچار سجده مى‌كردند.
نووى چنين نقل مى‌كند: ابوحنيفه و جمعى از فقهاى اهل‌سنت قائل به جواز سجده بر لباس هستند. 1
لذا به روايتى استدلال شده كه در آن سجده نمودن بر لباسى كه نمازگزار پوشيده‌است جايز مى‌باشد. روايت چنين است: «هنگامى كه با پيامبرخدا(ص)نماز مى‌خوانديم بر اثر گرماى زياد گوشه لباسمان را در جاى سجده قرار مى‌داديم». 2
از آن هنگام كه فرش و قالى كه ازمواد نفتى وغير گياهى تهيه شده، جاى حصير را گرفت ؛ علماى اهل‌سنت به طور مطلق و بدون در نظر گرفتن اضطرار، به جواز سجده بر هر نوع فرش و قالى و... فتوا دادند.
از اوزاعى استاد ابوحنيفه نقل شده‌است كه او هرگاه قصد مسافرت داشت تكه‌اى خاك سفت شده (كلوخ) از شهر مدينه با خود بر مى‌داشت تا بر آن سجده كند. علت اين كار را از او سؤال كردند. وى پاسخ داد: بهترين قطعه از زمين ،