81بود، فطرس به طرف گهواره رفت و بال‌هاى شكسته‌اش را به كناره‌هاى آن ماليد، پس خداوند به خاطر حسين عليه السلام سلامت بال‌هاى فطرس را بدو باز گردانيد.
جشن پايان مى‌يابد و پيامبر صلى الله عليه و آله اين كودك شيرخوار را در آغوش مى‌گيرد، در يك گوشش اقامه و در گوش ديگرش اذان مى‌گويد. پس از دو هفته دو گوسفند براى او عقيقه مى‌كند و هم وزن موهاى سرش صدقه مى‌دهد.
سپس آنان شاهد رشد و نمو اين دُردانه در دامان اهل بيت عليهم السلام و در كنار برادرش حسن عليه السلام بودند. لؤلؤ و مرجانى كه خداوند در حقشان مى‌فرمايد:
«دو دريا را [ به گونه‌اى ] روان كرد [ كه ] با هم برخورد كنند. * ميان آن دو، حدّ فاصلى است كه به هم تجاوز نمى‌كنند. * پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟ * از هر دو [ دريا ] مرواريد و مرجان برآيد.» 1
مقصود از دو دريا، يكى درياى نبوت و ديگرى درياى وصايت و امامت است و گوهر تابناك آن دو، حسن و حسين عليهما السلام هستند.
در همين ايام رسول اللّٰه درباره‌اش فرمود: «حسين از من و من از حسينم.»
آن حضرت حسين عليه السلام را در بين مردم، روى دست بلند مى‌كرد و خطاب به آنان مى‌فرمود: «اى مردم اين حسين پسر على است او را بشناسيد. سوگند به كسى كه جانم در