7
سپيدۀ سخن
در قرآن مجيد و روايات اسلامى - چه شيعه و چه سنى - بر مودّت و محبت اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله تأكيد فراوان شده است. البته نه فقط از آن جهت كه آنان ذريّۀ پيامبر صلى الله عليه و آله و از نسل ايشانند؛ بلكه از آن رو كه داراى فضيلت‌هاى بى‌شمار و جامعِ صفاتِ كمال و جمال‌اند.
دوستى اهل بيت عليهم السلام ، اظهار ارادت به خداى متعال است و محبّت به خوبان، انسان‌ها را به خوبى سوق مى‌دهد.
البته بايد بدانيم كه اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله ، همۀ وابستگان نسبى و سببى ايشان را در برنمى‌گيرد و تنها به افراد ويژه‌اى، اطلاق مى‌گردد.
در لغت و عرف، آن گونه كه ابن منظور مى‌گويد:
«اهل انسان، نزديك‌ترين مردم به انسان و كسانى هستند كه آنان را به نسب يا دين جمع مى‌كند.» 1
بر اساس آن‌چه در قرآن مجيد و روايات آمده است، منظور از اهل‌بيت پيامبر صلى الله عليه و آله ، پنج تن آل عبا و ديگر ذريّۀ پاك، يعنى آن نُه امام معصوم عليهم السلام از فرزندان امام