210براى جلب منكران امامت و دلگرمى شيعيان بهره گرفت و بالاخره شيعيان را براى دوران غيبت فرزند خود، آماده ساخت. امام در شرايط سخت سياسى، به تقيه و پنهان كارى روى آورده بود. عثمان بن سعيد عَمروى كه از نزديكترين و صميمىترين ياران امام عليه السلام بود، در پوشش روغنفروشى فعاليت مىكرد، شيعيان و پيروان حضرت عسكرى عليه السلام اموال و وجوهى را كه مىخواستند به امام تحويل دهند، به او مىرساندند و او آنها را در ظرفها و مشكهاى روغن قرار داده و به حضور امام عليه السلام مىرساند.
حضرت صاحب كرامتها و فضيلتهاى بىشمار و پيشتاز بود، در عبادت، ذكر، قنوتهاى طولانى و دعاهاى پرمحتوا و عارفانه مثال زدنى است، علم او افزون، حلم و بردبارىاش چشمگير، مقاومتش دشمن شكن، و ارادهاش در مقابل فشارهاى دستگاه خلافت، شكستناپذير و استوار بود و هرگز با خلفاى زمان خويش نه سازش كرد و نه به خواست آنان تن داد. رضاى الهى را پيوسته بر رضا و پسند حكّام ترجيح مىداد. سخاوت و بخشندگى او فراوان بود و نيازمندان، خانۀ او را نقطۀ اميد خود مىدانستند و از عطاهاى او برخوردار مىشدند.
اخلاق نيكو و برخورد جذّاب و سلوك والاى او همه را تحت تأثير قرار مىداد. سخنان حضرت مىتواند همواره چراغ راه شيعيان در رسيدن به كمال و سعادت باشد.
ايشان مىفرمود: شما را به ترس از خدا و پارسايى در دين خود و كوشش در را خدا و راستگويى و امانتپردازى به هر كه به شما چيزى سپرده، خوب باشد يا بد، به طول دادن