119دو از هم جدا شوند به آن دو مى‌نگرد. 1رفتار آن حضرت با مستضعفان با نرمى و مهربانى بود.
فرزندش امام صادق عليه السلام در اين باره مى‌فرمايد: هنگامى كه كارى را تماماً به غلامان خود مى‌سپاريد و بر آنان سنگين مى‌آيد، با ايشان در بردن آن همكارى كنيد. آن حضرت فرمود: پدرم امام باقر عليه السلام به خدمتكاران خود دستورى مى‌داد پس مى‌نگريست، اگر آن بار سنگين بود مى‌گفت بسم اللّٰه و با آنان همكارى مى‌كرد و اگر سبك بود از آنان دور مى‌شد. 2امام عليه السلام از كار و تلاش كوتاهى نمى‌فرمود، چه اين‌كه كار و كوشش را امرى محبوب نزد خداوند و وسيلۀ تقرب مى‌شمردند. هر چند امام عليه السلام مى‌توانست از خدمتگزارانش در كشتزار استفاده كند، اما وى دوست مى‌داشت براى تحصيل معاش خانواده‌اش كوشش كند و خود را به رنج اندازد.
حضرت از اندرزهاى حكيمانۀ خود ديگران را پربهره مى‌ساخت، او به يكى از اصحابش به نام جابر بن يزيد جعفى سفارش كرد: تو را به چند چيز سفارش مى‌كنم: اگر مورد ستم واقع شدى تو ستم مكن، اگر به تو خيانت شود تو خيانت مكن، اگر به تو دروغ گويند تو دروغ مگو، اگر تو را ستودند شاد مشو و اگر نكوهش كردند بى‌تابى مكن و