13«آيا خشنود نيستى براى من همانند هارون براى موسى باشى، جز اينكه پس از من پيامبرى نيست».

اين روايت كه محدثان و مورخان و شيعه و سنى نقل كرده‌اند، دليل ديگرى بر خلافت امير مؤمنان عليه السلام است.

موضوع امامت و سيادت على عليه السلام ، در مناسبت‌هاى ديگر و به عبارت‌هاى گوناگون نيز نقل شده است؛ از جمله حافظ ابونعيم و ديگران نقل كرده‌اند: روزى على عليه السلام بر پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شد، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

«مَرْحَباً بِسَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ إِمَامِ الْمُتَّقِين» ¹؛

آقاى مسلمانان و پيشواى پرهيزكاران خوش آمد.

نيز ابن عباس مى‌گويد:

«إِنَّ النَّبِيّ قَالَ لِعَلِي أَنْتَ وَلِيُّ كُلِّ مُؤْمِنٍ بَعْدِي» ²؛

پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: تو ولىّ هر مؤمنى بعد از من خواهى بود.

نكته‌اى كه بايد بدان توجه داشت اينكه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله هر گاه از مدينه خارج مى‌شد، يكى از اصحاب را براى رسيدگى به امور مردم مى‌گماشت تا مسلمانان بدون