١۶
٢. انكار قرآن :
«يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هٰذٰا إِلاّٰ أَسٰاطِيرُ الْأَوَّلِينَ»
١
؛ كافران مىگويند: آنچه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مىگويد، جز افسانههاى پيشين چيزى نيست.
«لَقٰالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هٰذٰا إِلاّٰ سِحْرٌ مُبِينٌ»
٢
؛ كافران مىگويند: سخن و كلام خداوند جز يك سحر آشكار نيست.
٣. انكار خدا و رسول
«ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللّٰهِ وَ رَسُولِهِ»
٣
؛ كافران، خدا و پيامبرش را انكار كردند.
۴. انكار معجزات و قيامت
«أُولٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيٰاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقٰائِهِ ...» ۴؛ آنان كسانى هستند كه نشانهها و معجزات پروردگار و اعتقاد به قيامت را انكار كردند.
«وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيٰاتِ اللّٰهِ وَ لِقٰائِهِ أُولٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي»
۵
؛ آنانى كه به نشانهها و معجزات پروردگار و روز قيامت كفر ورزيدند، از رحمت من نااميد مىباشند.
قرآن كريم در آغاز سورۀ بقره، گرچه به اوصاف و