5
مقدمه
امام خمينى (قدس سره)
حج و عناوين مناسك آن، گوياى محتواى والاى اين فريضۀ الهى پر راز و رمز و آكنده از اشاره و كنايه است.
اين واژۀ كوتاه و خوش آهنگ، پيامى به بلنداى تاريخ معنوى بشر دارد؛ تاريخى كه نظام بخش زندگى انسان‌ها بر اساس حق و عدل است. حج، گردهمايى پاكان و نيكان و وارستگان معنويت گرا و از دنيارستگان آخرت‌گرا است. در اين گردهمايى، حاجيان از لحظه‌اى كه به قصد حج، از خانه و ديار جدا مى‌شوند و همۀ پيوندهاى دنيايى را مى‌گسلند، تا آن‌گاه كه در ميقات احرام مى‌بندند، تا طواف، تا وقوف، تا رمى و تا ذبح و ... خدا را مى‌جويند و در پى وصال اويند.
مراتب معنوى حج، كه سرمايه حيات جاودانه است و انسان را به افق توحيد و تنزيه نزديك مى‌نمايد، حاصل نخواهد شد مگر آنكه دستورات عبادى حج به طور صحيح و شايسته و مو به مو عمل شود، و حجاج محترم و روحانيون معظم كاروان‌ها، تمام همّ خود را صرف در تعليم و تعلم مناسك حج كنند.
«صحيفه حج، ج اول، ص 138»
مقام معظم رهبرى‌از آقايان روحانيون محترم مى‌خواهم، دل‌ها و جان‌ها را به معنويت حج و نيز به مضمون سياسى آن متوجه سازند.
1375/2/4