24طلب كرد و نيز «مسلمان مردن» را. زيرا بسيارند كسانى كه در حال مرگ، با شك و بى‌اعتقادى از دنيا مى روند و «عاقبت به شرّ» مى شوند.

خواجه عبداللّه گويد: خدايا! پاكم كن، آن گاه خاكم كن.

12 - مولا خداست

أَنْتَ وَلِيُّنٰا فَاغْفِرْ لَنٰا وَ ارْحَمْنٰا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْغٰافِرِينَ (155)

وَ اكْتُبْ لَنٰا فِي هٰذِهِ الدُّنْيٰا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ إِنّٰا هُدْنٰا إِلَيْكَ (اعراف، 155 - 156)

ترجمه:

پروردگارا! تو سرپرست مايى، پس ما را بيامرز و رحم كن و تو بهترين آمرزندگانى. و در دنيا و آخرت، براى ما نيكى و پاداش بنويس، همانا ما به سوى تو روى آورده ايم.

** *