60تعديل‌ها نسبت به واپس‌گرايى و تعصبات وهابى واداشت، به طورى كه اينك وهابيت در عربستان، شكل تلطيف شده و تركيبى از وهابيت عبدالعزيز و رهبران مذهبى آن همراه با فرهنگ مصرفى طبقه متوسط سعودى است. اين دو حوزه در ارتباط با يكديگر و با بهره‌گيرى از دلارهاى نفتى، به گسترش حوزۀ وهابيت فراتر از سرزمين عربستان همت گماشتند و سراسر ممالك اسلامى را هدف قرار دادند. در اين ميان نسل جوان و جديد وهابى كه به يمن رشد اقتصادى، از اواخر دهۀ 60 ميلادى به اين سو، در داخل و خارج عربستان - خصوصاً اروپا و آمريكا - تحصيل كرده بودند، با واقعيت‌هاى جديدى آشنا شدند، كه امكان انطباق آن‌ها با نظام حكومتى سعودى و يا حوزه‌هاى علميۀ بسيط و متعصب وهابى نجد و مدينه وجود نداشت. اين نسل حتى تلفيق مذهب وهابى را با برخى از اشكال مدرنيسم كه توسط آل سعود براى ايجاد هماهنگى ميان سنت و مدرنيسم ايجاد شده بود نمى‌پسنديدند و راه چاره را مدرنيزه كردن و انجام اصلاحات هر دو بخش فوق در جامعۀ سعودى مى‌دانستند، تا ضمن نوسازى نظام سياسى، انديشۀ خالص وهابى را نيز منطبق با مقتضيات زمان گسترش دهند.
از آن‌جا كه جامعۀ عربستان امكان برآورده شدن مسالمت‌آميز اين خواسته‌ها را فراهم نمى‌كرد، به تدريج رويكرد مبارزۀ مسلحانه تحت عنوان "جهاد" در ميان آنان تقويت شد و تشكل‌هايى در اين زمينه شكل گرفت. دولت سعودى كه خطر را احساس كرده بود با استفاده از موقعيت تجاوز نظامى شوروى سابق به افغانستان، اين گروه‌هاى جوان،