62آن، در زندگى امام سجاد، على بن الحسين عليهما السلام مىخوانيم: آن حضرت چهل بار با ناقهاى حجگزارد اما حتى يك تازيانه بر آن حيوان نزد!
«وَحَجّ علي بن الحسين عليهما السلام علي ناقة لَهُ أربعين حِجّة فما ضربها بِسوطٍ» 1
امنيت ناموسى
در راستاى همين امنيت اخلاقى است كه زائران خانۀ خدا در طول سفر و مواقف و مشاهد بايد تمرين كنند. ديده از محرّمات و نامحرمان بپوشند و شايد با اين فلسفه باشد كه استتار وجه در حال احرام بر بانوان جايز نيست تا آزمايشى باشد براى مردان كه چقدر بر نفس امّاره تسلّط دارند و لذا مردان و زنان بايد سعى كنند از اين امتحان درست بيرون آيند.
در آن ازدحام جمعيت كه صدها هزار مرد و زن از مليّتها و رنگهاى مختلف در تردد هستند و حتّى در مسجد الحرام و در طواف و هنگام نماز لغزشگاههاى نفسانى وجود دارد، به اصول عفاف و پاكى چشم و طهارت روح و جسم دقت كنند. اين نكته در برخى روايات مورد توجه قرار گرفته و از ويژگىهاى مكه و حرم بشمار آمده است.
امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «مكه را از آن جهت «بكه» گويند كه مردان و زنان در آنجا اصطكاك و برخورد دارند، زن پيش روى تو و در چپ و راست تو است با تو نماز مىخواند و مانعى در ميان شما نيست. در حالى كه اين امر در ساير شهرها ناپسند است»؛
«وَاِنّمٰا سُمِّيَتْ مَكَة بكة لأَنَّهُ يَبُكُّ بها الرجال و النساء و المرأة تُصَلّي بَيْن يَدَيْكَ وَ عَن يَمِينك وَ عَنْ شِمٰالك و معك، و لا بأس بذلك انّما يكره في ساير البلدان» 2