42على عليه السلام مىفرمايد:
«كَيْفَ يَجِدُ لَذّة العِبٰادَة مَنْ لاٰ يَصُومُ عَنْ الْهَوىٰ» 1
«كسى كه از روى هواى نفس روزه نگيرد و كف نفس نكند، چگونه مىتواند لذت عبادت را دريابد؟»
رهنمود امامان عليهم السلام
تهذيب وتزكيه نفساز رذائل وتحلّى به فضائل دررهگذار حج، به طور گستردهاى در سخنان معصومين عليهم السلام منعكس است؛ از جمله در كتاب مصباح الشريعه از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود:
«براى حج بگونهاى مهيا باش كه گويى ديگر اميد برگشتن ندارى. با همسفرانت نيكو مصاحبت كن. اوقات نمازهاى فريضه و سنتهاى نبوى را مراقب باش و بر آنچه از ادب و بردبارى و صبر و شكر و مهربانى و بخشندگى و تدارك توشه آخرت بر تو واجب شده است مداومت كن و با آب توبه خالصانه خود را از آلودگى گناه شستوشو ده و جامه صدق و صفا و خضوع و خشوع در بر كن و از آنچه تو را از ياد خدا غافل مىسازد و از اطاعت او باز مىدارد، احرامبند و با هروله از هواى نفس بگريز و با رفتن به منا از غفلت و لغزشها بدر آى و آنچه را كه بر تو حلال نيست و استحقاق ندارى آرزو مكن و در عرفات به خطا اعتراف كن و با خدا عهد ببند و با وحدانيت او به ساحت قربش تقرب جوى، و در مزدلفه (مشعر) تقوا و پرهيزكارى پيشه ساز و روح خود را بر بلنداى قله كوه به ملأ اعلى عروج ده، و با قربانى كردن، گلوى هوا و طمع را ببر و با رمى جمرات،