26نيّت و توجه به آن كانونى است كه دل‌هاى پاكان را به خود متوجه كرده است؛ زيرا آنچه زائر در محشر حج نيت كند، در قيامت نيز حشر و نشرش با همان چيز خواهد بود.
چه، حج به معناى قصد است و قصد خالص و مقصد و نيت نبايد جز خدا چيز ديگرى باشد كه قبلۀ عشق يكى بيش نيست.
آنكه با ما سر سودا سپرد
انقطاع و هجرت الى اللّٰه
«هجرت و انقطاع» در درونِ حج نهفته و نقطۀ آغازين آن، با همين فلسفه بوده است و اين فلسفه بايد در روح حج همچنان باقى و ماندگار باشد.
«هر گاه به داستان حضرت ابراهيم عليه السلام و هجرت او با زن و فرزندش به سرزمين مكه و اسكان آنها در آن ديار مقدس بنگريم و به حوادثى كه براى آنها پيش آمد مانند ذبح اسماعيل و فدا آمدن از جانب خداوند براى وى و بناى خانۀ كعبه، دقّت كنيم، يك دورۀ كامل از سير بندگى را مى‌بينيم كه يك بنده از خويشتن به خدا سفر مى‌كند و از سرزمين دور، بارِ سفر مى‌بندد، تا به ساحت قرب ره مى‌گشايد و از زخارف دنيا و لذات و آرزوى جاه و مال و زن و فرزند چشم مى‌پوشد تا از وساوس شيطان رهايى مى‌يابد و با اخلاص و توجه تمام به مقام قرب و خانه كبريايى متوجه مى‌گردد. اينها منزل‌هايى است متعدد و پياپى كه به صورت تسلسل پيموده مى‌شود و