66حالت رحلت او مى‌شود.

و مفسّران نيز از آيۀ شريفه عموم را فهميده‌اند، و بسيارى از آنان در تفسير اين آيه، داستان اعرابى را نقل كرده‌اند. و آن داستان اين است كه على عليه السلام - و به نقلى عتبى - مى‌گويد:

«السلام عليك يا رسول‌اللّٰه! سمعت اللّٰه يقول: « وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً » وقد جئتك مستغفراً لذنبي مستشفعاً بك إلى ربّي... . ¹»

«سلام بر تو اى رسول خدا! از خداوند متعال شنيدم كه مى‌فرمايد: ( وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا... ). و من آمدم در حاليكه آمرزش گناهانم را مى‌طلبم و تو را شفيع خود در نزد پروردگارم قرار مى‌دهم.»

دليل دوم: روايات

روايات گوناگونى دربارۀ زيارت پيامبر مكرّم اسلام صلى الله عليه و آله نقل شده است. در اينجا ترجمۀ بعضى از آنها را مى‌آوريم:

1. «ابن عبّاس گفته است: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كسى كه مرا پس از مردنم زيارت كند، مانند كسى است كه در حال زنده بودنم زيارتم نمايد. و هر كسى كه به زيارت من آيد و به كنار قبر من برسد در روز قيامت براى او گواهى مى‌دهم.» ²2. عبداللّٰه‌بن عمر از قول پيامبر گفته: «هر كسى كه به حجّ آيد و سپس قبر مرا پس از وفات من زيارت كند، گويا مرا در زندگى زيارت كرده است.» ³