115
پاسخ شبهه
الف) نماز در كنار قبرها و مشاهد مشرّفه
1. اصل اوّلى اين است كه اقامۀ نماز اختصاص به مكان خاصّى ندارد؛ پس هر مسلمانى مىتواند در هر مكانى نمازهاى واجب و مستحب خود را بخواند، مگر اينكه شارع مقدّس در مورد مكانى خاصّ از اقامۀ نماز نهى كرده باشد. مراجعه به قرآن كريم و احاديث، بيانگر وجود يك قاعدۀ كلّى و اصل اوّلى در اسلام است به نام «صحّة الصلاة في كلّ مكان إلّاما خرج بالدليل»؛ «نماز در هر مكانى صحيح است مگر اينكه دليل خاصّى دربارۀ بطلان نماز در يك مكان خاصّ وجود داشته باشد.»
خداوند متعال مىفرمايد:
« أَقِمِ الصَّلاٰةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ » 1«نماز را در وقت زوال خورشيد تا ابتداى تاريكى شب و هنگام طلوع فجر به پا داريد.»
« وَ حَيْثُ مٰا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ » 2«و هر كجا بوديد صورتتان را هنگام نماز بسوى قبله برگردانيد»
در آيۀ اوّل براى اقامۀ نماز، وقت خاصّى را معيّن كرده است، ولى از مكان خاصّ هيچ سخنى به ميان نياورده، پس آيه نسبت به مكانها اطلاق دارد.
و در آيۀ دوم خداوند متعال تصريح كرده است كه در هر مكانى كه بوديد، نماز را به سمت قبله اقامه كنيد.
و همچنين - علاوه بر روايات موجود در كتابهاى ما شيعيان - روايتى را اباذر از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده است و بخارى و مسلم آن را در صحاح خود ذكر كردهاند كه دلالت آن بر وجود اين قاعدۀ كلّى بسيار واضح و روشن است.
اباذر از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: