56 طفيل با شيوه قبلى در پشت نخل ديگرى كمين كرد و با ديدن ضعف حضرت، به او حمله‌ور شد و با ضربه‌اى دست چپ او را نيز قطع نمود. حضرت عباس عليه السلام در گرماگرم جنگ، از اصابت تيرها به مشك نيز جلوگيرى مى‌كرد و سعى داشت به گونه‌اى حمله كند كه صدمه‌اى به مشك نرسد. نوشته‌اند پس از قطع شدن دست راست، او مشك را حمايل شانه چپ كرد و شمشير را به دست چپ گرفت. با قطع شدن دست چپ، حضرت به سرعت مشك را به دندان گرفت. او با اميد رسانيدن آن به خيمه‌ها، به پيشروى خود ادامه داد و اسب خود را با سرعت بيشترى به سوى خيمه‌ها هدايت نمود. اما در اثر تيراندازى دشمن، تيرى به مشك او خورد و مشك را از هم دريد. ¹اگر چه او محافظت فراوانى از مشك كرد، اما تيراندازان دشمن، او را زير باران تير خويش گرفته و شايد آگاهى يافتن آنان از انگيزه حفظ مشك و آب‌رسانى عباس به خيمه‌ها، سبب تيراندازى بيشتر آنان به سوى مشك او شده بود.

5. شهادت

پس از قطع شدن دستان و برداشتن زخم‌هاى بسيار، حكيم بن طفيل به حضرت يورش برد و با عمود يا