44

4. پشتيبانى از امام و شعارهاى عاشورا

از جمله تلاش‌هاى حضرت عباس عليه السلام در كربلا، حمايت از ولايت و لبيك گفتن به دستورهاى امام بود.

در غروب روز تاسوعا ¹ يا در شب عاشورا، امام اصحاب خود را جمع كرد و پس از حمد و سپاس پروردگار، فرمود:

همانا من يارانى با وفاتر از ياران خود نمى‌شناسم و خاندانى نيكوتر و مهربان‌تر از خاندان خود سراغ ندارم.

پس خدا شما را به خاطر [يارى نمودن] من پاداش نيكو دهد. بدانيد كه من [فردا را] روز آخر زندگى‌مان به خاطر اينان (دشمن) مى‌دانم و به شما اجازه مى‌دهم كه همگى آزادانه بازگرديد و از من، بر گردن شما چيزى نيست. اين تاريكى شب كه شما را در برگرفته، مركب خود كنيد (از تاريكى شب استفاده نماييد).

حضرت عباس عليه السلام بى‌درنگ برخاست و مصمم پاسخ داد:

لِمَ نَفعَلُ ذَلِكَ؟ لِنَبْقِىَ بَعْدَكَ؟ لا ارانَا اللّٰهُ ذَلِكَ ابَداً. ²

چرا چنين كنيم؟ آيا براى اينكه پس از تو زنده بمانيم؟