34صورت گرفت، ولى بنا به وصيت امام، نبايد خونى ريخته مى‌شد. از اين رو، امام حسين عليه السلام با بردبارى فتنه را خوابانيد و فرمود:

به خدا سوگند اگر سفارش برادرم بر ريخته نشدن خون نبود، مى‌ديديد كه چگونه شما را با شمشيرهاى خدا آشنا مى‌ساختم. شما پيمان خود را با ما شكستيد و هر چه را كه شرط كرده بوديم، از ميان برديد. ¹آن گاه راه قبرستان بقيع را در پيش گرفت. در اين هنگام، مروان با آگاه شدن از وصيت امام و ايمنى از شمشيرهاى بنى‌هاشم، دست به حركتى زشت آلود زد.

او جلوى بنى‌هاشم را گرفت و به دستور او، بدن مطهر امام هدف تيرهاى كينه قرار گرفت و هفتاد تير به تابوت امام اصابت كرد. ²حضرت عباس عليه السلام كه غيرت حيدرى در رگ‌هايش موج مى‌زد، با ديدن چنين صحنه‌اى برآشفت؛ سبوى بردبارى‌اش شكست و دست به قبضه شمشير برد. امام حسين عليه السلام سفارش امام مجتبى عليه السلام را يادآور شد. ³عباس عليه السلام بار ديگر شكيبايى پيشه ساخت و چون تيغى