38صاحب كتاب تاريخ نجد، عبدالله فيلبى مى‌نويسد:
«قرار بر اين شد كه عثمان‌بن مَعمر از ميهمانش (محمد بن عبدالوهّاب) خلاصى جويد، لذا از وى خواست هر مكانى را كه خود دوست دارد انتخاب كرده، به همان جا رود. نتيجه‌اش اين شد كه وى درعيه را براى رحل اقامت مناسب ديد. عثمان‌بن معمر شخصى به نام فريد را به همراه محمد بن عبدالوهّاب روانه ساخت و او را موظف كرد تا در بين راه وى را از پاى درآورد. ليكن فريد، سُستى به خرج داد و ابن عبدالوهاب را ترور نكرد، بلكه بدون اينكه هيچ آزارى به او برساند، به عُيينه بازگشت.»
علاوه بر آن، صاحب كشف‌الارتياب، به نقل از سيد محمود شكرى مى‌نويسد: ابن عبدالوهاب در سال 1160ق. به سوى درعيه حركت كرد و درعيه همان بلادى است كه مسيلمۀ كذّاب در آن مى‌زيست.
هم پيمانى با ابن سعود
محمد بن عبدالوهّاب در سال 1160ق. وارد درعيه شد. امير آن شهر، محمد بن سعود بود. او دعوت خود را با حاكم درعيه در ميان نهاد و هر دو پيمان بستند كه رشتۀ دعوت از آنِ محمدبن عبدالوهاب و زمام حكومت در دست محمدبن سعود باشد؛ از اين رو، همان پيشنهاديكه