75گاهى افراد، گرفتار همسر و فرزندانى فاسد، بى‌تقوا و گنه‌كار مى‌شوند كه مايۀ بدنامى و شرمسارى است. چنين افرادى از شرم نمى‌توانند در جامعه و پيش مردم سربلند كنند و پيوسته در عذاب روحى و رنجِ درونى‌اند.
بعضى هم، با داشتن همسران پاك‌سرشت و فرزندان با ادب و صالح، احساس سربلندى مى‌كنند و چنين همسر و فرزندانى، مايۀ نشاط زندگى و چشم‌روشنى آنهاست.
از اينها گذشته، بعضى به مرتبه‌اى از خودسازى و صلاح مى‌رسند كه در جامعه، نقش الگو پيدا مى‌كنند و سخن و رفتار و زندگى‌شان نمونۀ يك «زندگى مكتبى» مى‌شود و اهل تقوا از رهگذر پيروى و سرمشق گرفتن از آنها به عنوان امام و پيشوا، راه خير و سعادت را مى‌پيمايند.
در درجۀ نخست، پيامبران و اوصيا و امامان معصوم: اين نقش و ويژگى را دارند.
عالمان و عارفان و فرزانگان، گروه ديگرى هستند كه براى مردم سرمشق‌اند.
گاهى هم، انسان‌هاى معمولى، ولى پاك و نمونه، اسوه و معيار خوبى در نظر ديگران مى‌شوند. خوشا به