73راضى مشو به شعلۀ نيران شوم مقيم
يا در ميان آتش سوزان كنم مُقام 1دوزخ، تجسّم گناهان ما در همين دنياست. شرط رهايى از شعلههاى آن، پيمودن ره بندگى و گريز از وسوسههاى نفس امّاره و شيطان است.
اگر ما بندۀ رحمانيم، پس پيروى از شيطان چرا؟
اگر خداوند، بهشت را براى بندگان صالح و پرهيزگار آفريده است، پس دوزخى شدن چرا؟