39
الف) آمرزش گناهان
«ذنب» به معناى گناه و خطا است، زيرا كيفر و عقوبت را به دنبال دارد و اگر بخشوده نشود، انسان در قيامت گرفتار عذاب الهى خواهد شد. آمرزش خواستن از درگاه الهى، يكى از بهترين دعاهاست كه در قرآن و ادعيه آمده است.
ب) آمرزش اسراف
اسراف به هر نوع زيادهروى و از حدّ گذشتن و افراط گفته مىشود. نمونۀ بارز آن، ولخرجى و هدر دادن نعمتهاى خدا و ريختوپاش آنهاست. در قرآن هم، اهل اسراف و تبذير نكوهش شدهاند و مبذّرين را برادران شيطان ناميده است. اسراف مالى و ناسپاسى نسبت به نعمتها از گناهان بزرگ است و توبۀ آن هم، پرهيز از اتلاف مال و داشتن قناعت و بهرهورى شايسته از امكانات و نعمتهاست. اسراف در امر، به هر نوع تجاوز از حدّ و مرز اعتدال در كارها گفته مىشود كه شامل افراط و تفريط است.
ج) ثبات قدم و پايدارى
آنچه در جبهۀ نبرد لازم است، استوارى و ايستادگى در ميدان و فرار نكردن از جنگ و داشتن