72 اَلنّٰارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهٰا كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ آيٰاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ) (آل عمران: 103)

و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اسلام و هرگونه وسيله وحدت] چنگ زنيد و پراكنده نشويد؛ و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دل‌هاى شما الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او برادر شديد و شما بر لب حفره‌اى از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد، اين چنين خداوند آيات خود را بر شما آشكار مى‌سازد، شايد پذيراى هدايت شويد.

وحدت چيست؟ منظور از وحدت، اين نيست كه همه مسلمانان از شيعه و سنّى يا از فرقه‌هاى گوناگون ديگر اسلام بيايند و ديدگاه‌هاى اعتقادى و فقهى خود را ناديده بگيرند! چنين وحدتى، نه ممكن است و نه سودمند. هدف اسلام، از تشكيل كنگره بزرگ حج، اين است كه مسلمانان در يك صف واحد جاى گيرند، هرچند كه اختلاف‌هاى مذهبى داشته باشند.

فرمان چنگ زدن به ريسمان الهى - كه مراد، قرآن كريم است، يا وجود رسول اكرم(ص) - ناظر به ضرورت همدلى و هم‌صدايى در برابر دشمنان اسلام و مسلمانان است. پراكندگى پيروان پيامبر اسلام(ص) - كه خداوند، مسلمانان را از آن بازداشته است - دين را به انزوا رانده و مسلمانان را به صورت امتى سلطه‌پذير درمى‌آورد. آن‌گاه كه قرآن كريم، عزت و سربلندى را ويژه خداوند و يكتاگرايان مى‌داند، چگونه