15
در تهذيب نفس درنگ روا نيست!
اينك وقت آن است كه از خودخواهى‌ها، خودبينى‌ها، خودپسندى‌ها و خودنمايى‌ها بيرون بياييم! زيارت خانه خدا تزكيه جان مى‌طلبد و پالايش روان. حج ابراهيمى بدون جهاد و هجرت نفسانى ممكن نيست. چگونه به زيارت خانه خدا برويم در حالى‌كه دانسته و نادانسته در اسارت خواهش‌هاى نفسانى افتاده‌ايم؟ زيارت دوگونه است: زيارت صورى و زيارت معنوى. اگر عاشق معبود يگانه باشيم كه طالب زيارت صورى نيستيم؛ زيارت معنوى كعبه هم نصيب زائرانى مى‌شود كه از پيش، خويشتن را آمادۀ ديدار و مهمانى پروردگار ساخته‌اند.
( وَ نَفْسٍ وَ مٰا سَوّٰاهٰا* فَأَلْهَمَهٰا فُجُورَهٰا وَ تَقْوٰاهٰا * قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكّٰاهٰا* وَ قَدْ خٰابَ مَنْ دَسّٰاهٰا) (شمس : 7-10)
و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظم ساخته، سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام كرده است، كه هركس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده، و آن كس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است.
در اين آيه خداوند انسان را نسبت به پاكى يا پليدى كردارش آگاهى بخشيده و هركس به آسانى مى‌تواند راه