131
هُمْ مَوضِعُ سِرِّهِ وَلَجَأُ أَمْرِهِ وَ عَيْبَةُ عِلْمِهِ و مَوْئِلُ حُكْمِهِ و كُهُوفُ كُتُبِهِ و جِبِالُ دِينِه. بِهِمْ أَقَامَ انْحِناءَ ظَهْرِهِ وَ أَذْهَبَ ارْتعادَ فَرَائِضِهِ. 1
راز پيامبر بدان‌ها سپرده است و هر كه آنان را پناه گيرد، به حق راه برده است. مخزن علم پيامبرند و احكام شريعت او را بيانگر. قرآن و سنت، نزد آنان در امان. چون كوه افراشته، دين را نگهبان، پشت اسلام بدان‌ها راست و ثابت و برجاست.
و در جاى ديگر، به منزلت خاندان رسول(ص) در زمين و آسمان اشاره شده است.
نَحْنُ شَجَرةُ النَّبُوَّة وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلائِكَةِ وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ وَ يَنَابِيعُ الْحُكمِ نَاصِرُنا وَ مُحِبُّنا يَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ وَ عَدُوُّنا وَ مُبْغِضُنَا يَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ. 2
ما درخت نبوتيم و فرود آمدن گاه رسالت و جاى آمد و شدِ فرشتگان رحمت و كان‌هاى دانش و چشمه‌سارهاى بينش، ياور و دوست ما، اميد رحمت مى‌برد، و دشمن و كينه‌جوى ما، انتظار قهر و سطوت.