7
ديباچه
عشق به اولياى خدا و ارتباط با آنها، تنها دليل حيات و بالندگى دين و ايمان است. ايمان بدون اين عشق و باورداشت، بى‌روح و بى‌مايه است.
عشق به اولياى خدا، نه اينكه از دين، بلكه تمام دين است. از اين رو، لازم است اين حقيقت را عينى و ملموس كرد.
خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد: وَ جَعَلْنٰا مِنَ الْمٰاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَ فَلاٰ يُؤْمِنُونَ
«و از آب همه چيز را حيات بخشيديم.» (انبياء: 30) كوير خشكيده گزاف مى‌گويد آن دم كه دم از زندگى و شادابى مى‌زند. يا معناى حيات را نمى‌داند و زندگى را نمى‌شناسد يا خود و ديگران را به سخره گرفته است. در حقيقت آن آب حياتى كه به جامعه طراوت و زندگى مى‌دهد، عشق به اولياى خداست.
ممكن است بدون مودت اين سرچشمه‌هاى حيات